مشاوره کودک آزاری تلفنی

مشاوره کودک آزاری تلفنی و آنلاین می تواند به راحتی و به آسانی از سرارسر ایران در دسترس شما عزیزان باشد.کافیست وارد لیست مشاورین آنلاین کافه مشاور شوید و از طریق تماس تلفنی و یا پیام متنی مشاوره کودک را دریافت کنید.

کودک آزاری عبارت است از آسیب رساندن یا آزار عمدی به کودک زیر 18 سال. کودک آزاری اشکال مختلفی دارد و می تواند همزمان رخ دهد.

مشاوره آسیب های کودک آزاری

خشونت فیزیکی خشونت فیزیکی زمانی است که شخص دیگری عمداً به کودک آسیب برساند یا باعث آسیب جسمی شود.

آزار جنسی کودک آزاری جنسی هر گونه رفتار جنسی با کودک است. این ممکن است شامل آمیزش جنسی، مانند آمیزش عمدی، تماس دهانی و تناسلی، یا مقاربت باشد. این همچنین می تواند شامل سوء استفاده جنسی غیر تماسی از کودکان، مانند تماس یا پورنوگرافی باشد. این جرایم شامل تماشای یا فیلمبرداری از کودک به صورت جنسی، آزار جنسی از یک خردسال و تن فروشی کودکان از جمله قاچاق جنسی است.

سوء استفاده عاطفی سوء استفاده عاطفی از کودکان به آسیب رساندن به عزت نفس یا دنیای عاطفی کودک اشاره دارد. این نوع آزار و اذیت می تواند کلامی و احساسی باشد، مانند شرمساری یا انتقاد مداوم از کودک، یا بی توجهی یا رها کردن کودک.

بی تفاوتی آزاردهنده است. بی‌توجهی به کودک، ناتوانی در تأمین غذا، پوشاک، سرپناه، شرایط زندگی پاک، عشق، مراقبت، آموزش یا مراقبت‌های پزشکی است.

کودک آزاری اغلب توسط شخصی انجام می شود که کودک می شناسد و به او اعتماد دارد، مانند والدین یا سایر بستگان نزدیک. اگر به کودک آزاری مشکوک هستید،به مشاوره کودک تلفنی این علائم را گزارش کنید.

علائم کودک آزاری

کودکان آزار دیده ممکن است احساس ترس، گناه، شرم یا سردرگمی کنند. کودکان ممکن است بترسند که به کسی بگویند، به خصوص اگر آزاردهنده یکی از والدین، یکی دیگر از اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشد. به همین دلیل مهم است که به علائم زیر توجه کنید:

از دوستان یا فعالیت های روزانه خود دوری کنید.

تغییرات رفتاری مانند عصبانیت، پرخاشگری، خصومت، بیش فعالی یا تغییر در عملکرد تحصیلی.

افسردگی، اضطراب یا ترس غیرمعمول.

ناگهان اعتماد به نفس خود را از دست داد

اختلالات خواب و کابوس.

بی تفاوت شدن

تعداد زیادی از کلاس ها از دست رفته است.

رفتار سرکش

خودآزاری یا اقدام به خودکشی

علائم و نشانه های هر نوع سوء استفاده می تواند متفاوت باشد

توجه داشته باشید که اینها تنها علائم هشدار دهنده نیستند. اما وجود این علائم هشدار دهنده به معنای آزار و اذیت کودک نیست.

علائم و نشانه های آزار جسمی

صدمات غیر قابل توضیح مانند رگ به رگ شدن، شکستگی (شکستگی استخوان) یا سوختگی.

خسارت شرح داده نشد.

آسیب هایی که به روند رشد کودک مربوط نمی شود.

علائم و نشانه های سوء استفاده جنسی

رفتار جنسی یا آگاهی جنسی هنوز در دوران کودکی است.

بارداری یا بیماری های مقاربتی.

درد، خونریزی یا کبودی در ناحیه تناسلی یا رکتوم.

در اظهارات این کودک آمده است که او مورد آزار جنسی قرار گرفته است

تماس جنسی نامناسب با کودکان دیگر.

علائم سوء استفاده عاطفی

رشد عاطفی تاخیری یا نامتناسب.

از دست دادن اعتماد به نفس یا عزت نفس.

کناره گیری اجتماعی یا از دست دادن میل یا میل جنسی.

از موقعیت‌های خاص خودداری کنید

مانند

امتناع از رفتن به مدرسه یا سوار شدن بر اتوبوس.

بچه ها خیلی به محبت نیاز دارند.

از دست دادن علاقه به مدرسه.

از دست دادن مهارت های توسعه ای که قبلاً به دست آورده اید.

علائم بی توجهی والدین

رشد ضعیف

چاقی و مشکلات بدن به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی گیرد

بهداشت شخصی ضعیف

فقدان لباس یا لوازم مورد نیاز بدنی.

سرزنش یا دزدی غذا

نرخ ثبت نام پایین است

درمان ناکافی برای مشکلات سلامت روان یا عدم درمان لازم برای مشکلات پزشکی.

علل کودک آزاری

بدرفتاری با کودک تحت تأثیر ترکیبی از عوامل شخصی، رابطه ای، فرهنگی و اجتماعی است. کودکان هرگز مسئول آسیبی که متحمل می شوند نیستند، اما مشخص شده است که ویژگی های شخصیتی خاصی خطر سوء استفاده را افزایش می دهد.

عوامل خطر، عوامل واقعی هستند، نه عوامل علّی مستقیم.

نمونه هایی از عوامل خطر:

ناتوانی یا ناتوانی رشدی کودک می تواند بار را بر دوش مراقبین افزایش دهد.

انزوای اجتماعی از خانواده

والدین نیازها و رشد فرزندان خود را درک نمی کنند.

والدین خشونت خانگی را تجربه کرده اند.

و سایر مشکلات اجتماعی و اقتصادی مانند فقر و بیکاری.

فروپاشی خانواده، فروپاشی و خشونت خانگی، از جمله خشونت ناشی از خیانت

عدم اتحاد خانواده

اعتیاد خانوادگی به مواد مخدر

جوانان، والدین مجرد یا والدین

رابطه بد والدین و فرزند، رابطه منفی

افکار و احساسات والدین از قلدری حمایت می کند.

استرس و استرس والدین، از جمله افسردگی یا سایر اختلالات سلامت روان.

خشونت جمعی

آزار والدین

گاهی حرف ها و رفتار والدین نشان می دهد که فرزندشان مورد آزار و اذیت قرار می گیرد.

هشدارها شامل والدینی است که:

خیلی به بچه اهمیت نمی داد.

به نظر می رسید او قادر به تشخیص هیچ مشکل جسمی یا روحی با کودک نیست.

مشکل را به گردن کودک بیندازید.

او مدام کودک را کوچک می کند یا از او انتقاد می کند و نظرات منفی مانند «بی ارزشی» یا «بد» می دهد.

کودک باید مراقب والدین خود باشد و از آنها مراقبت کند.

رفتار آنها تهاجمی است.

عملکرد فیزیکی یا تحصیلی ضعیف.

ارتباط کودکان با دیگران را به شدت محدود می کنند.

ارائه توضیحات متناقض یا غیرقابل قبول برای آسیب های کودک یا عدم توضیح آنها.

چگونه با عواقب کودک آزاری کنار بیاییم

اگر مشکوک هستید که کودکی توسط والدین یا قیم مورد آزار قرار گرفته است، باید به مقامات حفاظت از کودک یا سایر مقامات مجری قانون اطلاع دهید.

کودکان مورد آزار جسمی باید مورد بررسی قرار گیرند تا میزان آزار و اذیت مشخص شود.

قربانیان آزار جسمی، عاطفی و جنسی و کودکانی که دوره های غفلت را تجربه کرده اند، نیاز به مراقبت مناسب دارند. این کودکان را می توان با درمان هایی مانند روان درمانی، دارو درمانی یا ترکیبی از هر دو محافظت کرد.

درمان می تواند به حل مسائل مربوط به سوء استفاده و بی توجهی کمک کند. کودکان همچنین باید هنگام تعامل با بزرگسالان رفتار مناسب را بیاموزند. درمان روانشناس نیز می تواند یک مکانیسم حمایتی برای کودکان آزار دیده باشد.

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات سوء مصرف مواد ممکن است به برنامه های روان درمانی خاصی نیاز داشته باشد.

سوء استفاده یک اختلال رشدی است. همه اشکال کودک آزاری می تواند عواقب عمیقی برای آینده کودک داشته باشد، اما می توان با رویکرد درست با آنها مقابله کرد.

چه آینده ای در انتظار این کودکان است؟

اگر کودک مورد آزار قرار گیرد، فقط والدین می توانند کمک کنند. در گزارش کودک آزاری احتمالی تردید نکنید. انکار مشکل فقط آن را بدتر می کند. در تمام موارد کودک آزاری، ایمنی کودک آزار دیده حرف اول را می زند. این باید در یک محیط امن و بدون خشونت مداوم انجام شود.

کودکانی که اغلب مورد آزار و اذیت قرار می گیرند یا مورد بی توجهی قرار می گیرند، حتی پس از پایان آزار، آسیب عاطفی دائمی می بینند.

کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند یا مورد آزار قرار می گیرند ممکن است افسرده شوند یا به شیوه ای خودکشی، گوشه گیر یا پرخاشگرانه رفتار کنند. کودکان بزرگتر ممکن است از مواد مخدر یا الکل استفاده کنند، سعی کنند فرار کنند یا دیگران را مورد آزار و اذیت قرار دهند.

هر چه کودک کوچکتر باشد و رابطه نزدیکتر با فرد آزارگر باشد، آسیب عاطفی بیشتر می شود. در بزرگسالی، ممکن است از مشکلات خانوادگی و جنسی، افسردگی یا خودکشی رنج ببرند. با مداخله و درمان زودهنگام می توان از این عواقب جلوگیری کرد.